اختلال وسواسی اجباری یا OCD یک اختلال مزمن رایج و درازمدت است که در آن فرد افکار غیرقابل کنترل، افکار وسواسی مکرر و رفتارهای اجباری دارد. شخص مبتلا به این بیماری اصرار به تکرار مکرر رفتارهای وسواسی خود دارد.
افراد مبتلا به OCD ممکن است علائم وسواس، اجبار یا هر دو را داشته باشند. این علائم می تواند در تمام جنبه های زندگی، مانند کار، مدرسه و روابط شخصی مداخله داشته باشد.
معمولا علت بوجود آمدن این بیماری زمینه ارثی است. در مواردی نیز ساختار مغز و عوامل محیطی مثل مورد سوء استفاده قرار گرفتن و... نیز ممکن است موثر باشند. معمولا پزشکان برای درمان این بیماری داروهایی تجویز می کنند. این داروها عبارتند از مهارکننده های بازجذب سروتونین SRIها که به کاهش علائم OCD کمک می کند. داروهای ضد سرطانی سه حلقه ای و مهارکننده های بازدارنده انتخابی سرتونین مثل فلوکستین، فلوکسامین، سرترالین. همچنین تحقیقات نشان داده است که برخی بیماران ممکن است به داروهای ضد ویروسی مثل ریزپریدون نیز پاسخ دهند.
نکته آخر اینکه اگر مشکوک به این بیماری در خود یا اعضای خانواده تان هستید حتما به پزشک مراجعه کنید، قبل از مشورت با پزشک خود مصرف دارو را قطع نکنید زیرا قطع ناگهانی دارو منجر به تشدید علائم بیماری میشود. درنهایت هرگونه نگرانی و عوارض دارو را به پزشک خود اطلاع دهید زیرا تغییر دوز دارو در این نوع بیماری بسیار اتفاق می افتد.